Mark Hummel (US) feat. Stackhouse (NL) Blues Missy Sippy Gent (23-10-2018) reporter: Marcel - photo credits: Freddie info organisatie: Missy Sippy info band: Mark Hummel - Stackhouse © Rootsville 2018

De optredens in Gent volgen elkaar in sneltempo op en daarenboven zijn het niet van de minste. Daarom gingen we weer de hort op om Mark Hummel aan het werk te zien in de kroeg bij Marie en Jelle. Het was trouwens al geleden van 2011, als ik mij niet vergis, dat de man in onze regionen was langs geweest.

photo Mark Hummel © Rootsville

Mark Hummel is een Grammy genomineerde en Blues award winnende harmonica meester en dat is zeker en vast niet overdreven. Mark heeft net een geweldige schijf afgeleverd met de naam ‘Harpbreaker’ (album report), echt een pareltje in zijn genre en we gingen dus de kans krijgen om deze schijf, live te mogen aanhoren.

Hummel - actief sinds begin jaren ’70 - heeft een palmares om U tegen te zeggen. Doorheen zijn rijk gevulde carrière speelde hij met ronkende namen als Snooky Pryor, Lowell Fulson, Eddie Taylor, Brownie McGhee, Jimmy Rogers, Charlie Musselwhite, Billy Boy Arnold en de onlangs overleden Lazy Lester. Zijn tribute album ‘Remembering Little Walter’ werd bekroond met 2 Blues Awards én een Grammy nominatie. Dat onze Nederlandse vrienden van Stackhouse deze harmonica meester kon strikken voor een Europese tournée spreekt boekdelen en is wel degelijk een indicatie voor de zeer hoge kwaliteit van deze Nederlandse band die het volledige spectrum van traditionele blues bestrijkt met respect voor en kennis van de geschiedenis.

Zelf hebben deze een fijne cd op de markt, ‘Tailgatin’ genaamd en de band zelf wordt door Hummel zéér hoog ingeschat. Niet zo echt bekend maar ze passeerden toch al eens bij ons, op het bluesfestival van Peer in 2014. De band bestaat uit een mengeling van jonge wolven en oude rotten waarbij we volgende namen terugvinden: Machiel Meyers (vocals, harmonica), Emiel van Pelt (gitaar), Willem van Dullemen (gitaar), André (bas) en Paolo De Stigter (drums).

Er was redelijk wat volk komen opdagen om deze harmonicavirtuoos aan het werk te zien en het ging blijken dat de afwezigen weer eens ongelijk zouden krijgen. De muzikale trein vertrok met een shuffle en een stevige instrumentale medley, waarbij de heren van "Stackhouse" onmiddellijk hun visitekaartje afgaven. De nasale stem van Machiel Meyers hief daarop ‘Fever’ aan, een nummer met veel tempowisselingen, snerpende harmonica en perfect uitgemeten solo’s. Met ‘Prove Me Wrong’ kregen we een mooi potje West Coast swing voorgeschoteld. Net voor de opkomst van Mark Hummel kregen we nog een potige medley, Elmore James gewijs, de snerpende slide te horen waarna de band afscheid nam met ‘Shake Your Moneymaker’.

Hierop stapte Hummel de bühne op en zette onmiddellijk een stevige ‘Detroit Blues’ in. Hiermee was de toon gezet voor de rest van het optreden.  Met ‘Lover Not A Fighter’ van de laatste Excello bluesman "Lazy Lester" betoonde Mark Hummel een afscheid aan zijn onlangs overleden vriend. Dan was het tijd voor één van de inspiratiebronnen van Mark, Little Walter en liet hij ‘Crazy Bout You Baby’ op ons los. Net voor de pauze, toch nog ééntje uit zijn laatste cd, met name het schitterende ‘Walking With Mr Lee’. Wauw, dit was al top en we hadden nog een set te gaan, dat beloofde.

Nadat iedereen de tijd had gekregen om de dorstigen te laven, gingen Hummel en de band verder op hetzelfde niveau. Hoewel er werd wel nog een tandje bijgestoken. Hoewel Mark mij, tijdens de pauze, vertelde wat problemen met zijn stem te hebben, liet hij het alvast niet aan zijn hart komen. Op aanvraag van enkele harpfanaten, opende hij de tweede set met ‘The Creepers Returns’, weer zo’n pareltje uit zijn laatste schijf.

Ook het ouder werk kwam aan bod en zo hoorden wij ‘Can’t Judge Nobody’ en weerom eentje van Lazy Lester met het swingende ‘Blues Stop Knockin’. Dan was het tijd om eventjes gas terug te nemen en het rustiger aan te doen met het aandoenlijke ‘Double Trouble’, niet voor lang echter want de gashendel werd terug opengedraaid met ‘My Backscatcher’. Voor het laatste nummer mocht Machiel Meyers terug het podium op waarna de band ons de avond liet uitswingen. Gezien er duchtig werd geroepen om een bisser kregen we er nog eentje bovenop met Billy Boy Arnold’s ‘Here’s My Picture’.

Moest Hummel voetbal spelen dan zat hij niet in Provinciale maar in de Champions League. Duidelijke één van de beste harmoniscaspelers ter wereld. Zet er dan nog een band bij als Stackhouse en je hebt een perfecte mix. Topband trouwens met muzikanten zonder kapsones die zich volledig van hun taak kweten. Perfect uitgemeten solo’s en een drummer van topkwaliteit. Really nice !

Besluit, het was weer een topavond in de Gentse juke joint met blues van de bovenste plank. En zoals voorzien, hadden de afwezigen nog maar eens ongelijk gehad.. Volgende afspraak op dinsdag 30 oktober voor de Canadese Pat Tetreault & The Pride of The North Bank. See you there folks !!!

Marcel